Ome Germ en tante Irma wonen nog niet zo heel lang in Rotterdam en ze vonden het leuk als we een keertje langskwamen. Dat leek ons wel een erg leuk idee en daarom gingen we bij ome Germ en tante Irma brunchen. Op de ouderwetse Sikma tijd (half uur te laat dus) kwamen we aan in Rotterdam. Daar stond de koffie al te pruttelen en iedereen had echt zin in eten.
Dat moest natuurlijk toch even wachten tot we de rondleiding hadden gehad. Wat een zee van ruimte vergeleken met het kamertje waar ome Germ uit kwam. Uitzicht over een mooi grasveldje waar ze eigenlijk nog nooit iemand hadden zien zonnen (vonden ze eigenlijk wel zonde) want iedereen ging naar het Kralingse bos en het meertje daar. Blijkbaar stond ome Germ er met de rug naar toe want er lag gewoon een mevrouw op een handdoekje te zonnen.
Er was goed boodschappen gedaan dus na de rondleiding konden we met eten beginnen. Lekkere croissantjes en saucijzenbroodjes. Ook heeft ome Germ nog een ei voor iedereen gebakken, hij is een hele goede gastheer. Als we hoorden over andere uitjes waar dan bijvoorbeeld het bestek of iets ontbrak moeten we toegeven dat dit tot in de puntjes was geregeld. Viënn was nog helemaal onder de indruk over het feit dat tante Irma zo creatief is en goed kan tekenen. Ook de verzameling souvenirs uit het buitenland op de vensterbank was iets waar Viënn moeilijk weg kon blijven. Yahro vond het (nog ingepakte) drumstel heel interessant en heeft vaak het huis rond gelopen om alles goed te bekijken.
Het was lekker weer en men wilde eigenlijk wel naar buiten alleen moesten we door naar een verjaardag. De verjaardag van Yara bij Frank en Nancy. Die wonen gelukkig vlakbij ome Germ en tante Irma. Aangekomen op de verjaardag uiteraard eerst even een stuk taart gegeten en daarna lekker in de tuin met de watertafel en de andere kindjes gespeeld. Het was erg gezellig op de verjaardag. Ook aan deze gezelligheid kwam een einde, want we wilden ook nog even bij Kijkduin kijken.
Iedereen binnen het gezin speelt Pokémon dus dan moet je natuurlijk naar Kijkduin. Hier waren we natuurlijk al eens eerder geweest maar gezien de plannen om de Pokémon daar weg te krijgen moet je er van genieten zolang het kan. Frank en Nancy zijn (een beetje stiekem) ook fanatieke spelers dus die vond het wel een beetje jammer, die hadden wel mee gewild.
Mama ging rijden naar Kijkduin en dat vond ze toch wel heel spannend want zolang heeft ze haar rijbewijs nog niet en op Kijkduin was het de vorige keer ook heel druk met mensen en lastig parkeren. Het was ook wel een beetje lastig, mama wilde het echt heel graag proberen en op een gegeven moment hoorde je vanaf de achterbank alleen nog maar: “Daar was een plekje mama, je rijd een plekje voorbij mama”. Mama zette de auto stil en toen heeft papa gauw geparkeerd. Het rijden van mama gaat super goed maar parkeren moet nog een beetje wenen. Als je bij Kijkduin dan even stil staat om te kijken hoe je in een vakje moet draaien heb je gelijk 20 auto’s staan wachten en die druk is nu nog even te veel. Verder doet het mama het super en zijn we heel trots!
Bij Kijkduin hebben we heel veel Pokémon gevangen. Yahro en Viënn hadden een hele tijd heel lief staan kijken bij de draaimolen en ook al keer gevraagd bij de eigenaar wat het kost om een rondje te maken. Ineens komt Yahro naar papa en mama toegerend en zegt: “1 van jullie moet meekomen naar die meneer”. Papa en mama zagen de bui al hangen: “Wat hebben ze nou weer gedaan!?”.
Omdat ze zo lief waren en niet de hele tijd gingen zeuren om centjes voor de draaimolen had mama al een centje gepakt zodat we er in konden. Eerst maar even meelopen met Yahro om te kijken wat er nu aan de hand was. Gelukkig bleek het heel erg mee te vallen, eigenlijk was er niks aan de hand. De eigenaar van draaimolen gaf mama twee kaartjes zodat we gratis een rondje konden maken want we waren zo lief geweest en hij gunde ons (Yahro en Viënn) dat wel. Heel lief natuurlijk en mama had toen ons toch ook centje gegeven zodat we nog een keertje konden gaan.
Uiteindelijk hebben we nog een hele mooi zonsondergang vanaf het strand gezien en was het pikkedonker toen we naar huis reden. Heel moe zijn we toen lekker gaan slapen.