Na bij pake en beppe te zijn geweest gingen we (Kaye, Yahro en Viënn) nu met mama en papa mee. We hadden geen idee waar we naar toe gingen. In eerste instantie dachten we dat we naar huis gingen. Kaye had al snel door dat we niet de weg richting huis reden dus we ergens anders heen gingen.
Waar naar toe was nog altijd een verassing. Uiteindelijk gingen we redelijk snel van de snelweg af en reden we een heel eind over allemaal kleine weggetjes met overal bomen en weilanden langs de weg. Dit begon na een tijdje toch wel te vervelen dus werden we allemaal een beetje onrustig. Telkens weer de vraag of we er al bijna waren. Uiteindelijk kwamen we dan aan op de plaats van bestemming. Temperatuur zo rond de 26 graden en een strak blauwe lucht: Speelstad Oranje….
Eerst even gauw ingechecked en daarna mocht we gelijk van alle faciliteiten in het park gebruik maken. Het huisje konden we nog in dus gelijk maar richting de speelhal gegaan. Iedereen had een mooi armbandje gekregen, alleen Viënn niet. Die hoefde met haar leeftijd nog niet te betalen dus die kon zo mee naar binnen.
Dat vond ze niet heel erg leuk want de jongens hadden wel een mooie armband. Een echte dame, gek op armbandjes. Niet dat het een erg mooi bandje was maar toch.
We keken onze ogen uit want het was net een kermis. Overal speeltoestellen en glijbanen. Wat nog mooier was dat je overal zo in kon. Voordat we ergens in gingen maakten we eerst even een rondje om te kijken wat er allemaal te doen was. Het rondje konden we niet afmaken of Kaye was al vertrokken want die wilde in de bootjes. Dus papa er gauw achteraan en de rest van de groep volgde. Helemaal geweldig was het.
Super om te zien dat de kids zoveel plezier hadden en zich zonder problemen de hele tijd vermaakten. Yahro is zelfs nog in een toestel geweest die heel snel omhoog ging en dan een stukje naar beneden, stopte en weer naar beneden. Daarna weer omhoog. Hij vond het er heel eng uitzien maar hij heeft het wel gedaan. Kaye wilde daar echt niet in. Viënn wel maar die was nog te klein dus die mocht niet.
Het mooiste was nog wel dat het uit meer dan 1 verdieping bestaat, namelijk 3. Op een gegeven moment was Kaye foetsie. Dus met zijn allen op zoek. Hij bleek op de 2e verdieping lekker rondjes aan het rijden te zijn. Op de 2e verdieping was ook een spookhuis. Papa vroeg aan Kaye of hij daar in wilde. Dat zag ie absoluut niet zitten. Dat was eng en echt niet leuk.
Daarna vroeg papa het aan Yahro. Die was ook niet echt enthousiast maar als papa of mama mee ging wilde hij wel gaan. Daar vond hij het spannend genoeg voor. Mama liet de eer mooi aan papa dus hij ging samen met Yahro door het spookhuis. Je kon de spanning in zijn ogen lezen.
De deuren gingen open en het wagentje schoof naar binnen. Yahro schoof heel dicht naar papa toe. Het was voor hem echt een hele belevenis en super spannend. Af en toe schrok hij zich helemaal kapot en drukte zich tegen papa aan. Hij leek het ook wel weer leuk te vinden maar hij was vooral erg blij toen het ritje er weer op zat. Toen mama aan hem vroeg of ie nog wel een keertje wilde bedankte hij toch voor de mogelijkheid.
Uiteraard was Viënn toen al bijna bezig met in het wagentje te klimmen want die was nu ook erg nieuwsgierig geworden wat het was. Dus papa moest uit het ene wagentje en snel bij Viënn in het karretje. De deuren gingen open en nog voor we reden drukte ze zich al helemaal tegen papa aan. Volgens papa vroeg ze zich echt af waar ze nu eigenlijk aan was begonnen en of ze niet te enthousiast was geweest. Huilen of schreeuwen deed ze niet en dat was heel keurig want voor die kinderen is het best wel eng. De hele rit heeft ze zich enorm dicht tegen papa aan gedrukt en ze kwam stil en verbijsterd uit het wagentje nadat de rit was afgelopen.
Het was wel duidelijk dat het ritje haar niet heel erg was bevallen. Op de vraag of ze nog een keer wilde was het antwoord heel duidelijk te zien aan de manier waarop ze uit het wagentje klom en als een speer naar mama rende. Kaye was ondertussen allang weer beneden aan het spelen dus die had er verder niks van mee gekregen.
Andere kinderen maakten het ene ritje na het andere, die vonden het echt geweldig. Onze kinderen kon je toch niet zo bekoren met dit ritje. Liever gingen ze de hele tijd rondjes rijden in een treintje en dan het liefste in de locomotief (Yahro, dik een uur lang en tig keer daarna). Viënn was helemaal gek op de draaimolen en de vliegtuigjes. Die ging helemaal in de vliegtuigjes waar je dan aan een hendel moet trekken om op te stijgen terwijl je rondjes draait. Ze glunderde en lachte. Papa of mama maar wachten want het was niet zo druk. Als ze dus nog een rondje wilden konden ze gewoon blijven zitten.
Wat Kaye ondertussen allemaal deed zal ik nu even vertellen. Er bleek namelijk ook een game plek te zijn waar een aantal xboxen stonden aangesloten. Zodra Kaye dit had ontdekt kwam hij er eigenlijk bijna niet meer weg. Hij vond het helemaal geweldig want hij kon samen met een ander spelen of alleen.
Aan Viënn hadden papa en mama de handen wel vol want die klom via de glijbaan omhoog of liep ineens in een toilet of een ruimte waar ze niet mocht komen. Dat was echt wel oppassen geblazen met die kleine meid. Er was ook zoveel te zien en te beleven dat ze ook zomaar weg waren.
De 2e dag gingen we lekker zwemmen in Assen. Dat was ook een hele mooie dag met prachtig weer. In de ochtend waren we nog even naar de speelstad geweest tot het middageten. Kaye had gehoord dat Yahro en Viënn in het spookhuis waren geweest en dat geloofde hij eerst echt niet. Toen het toch dat het doordrong dat het echt zo was kon hij natuurlijk niet achterblijven. Ga je alleen dan vroeg papa aan hem. Nou dat leek hem niet zo’n goed idee. Oftewel voor de derde keer ging papa met iemand mee het spookhuis in.
Kaye ging met tegenzin maar maakte het rondje wel netjes af. Daarna gaf hij wel aan dat hij erg onder de indruk was en echt niet nog een keertje wilde. Alle enge dingen kon hij precies opnoemen en ik denk dat als je het hem over een tijdje vraagt hij nog steeds helemaal vol en onder de indruk is van want hij heeft gezien.
Het zwemmen was ook super en de laatste dag hebben de kids nog heerlijk gespeeld in het speelparadijs. Dat woord hadden we de kinderen geleerd en dat ging niet iedereen even gemakkelijk af qua uitspraak.
Al met al waren het 3 zeer geslaagde dagen waarin de kinderen veel meer hebben bewogen en energie verbruikt dan dat ze energie opdeden in de nacht want echt goed slapen zat er niet in.