Vandaag was het zover. Als het goed is zou vanmorgen de dokter bellen met de uitslagen van het onderzoek. We gingen straks weg voor een paar daagjes dus het was allemaal wel lastig wanneer we nu gebeld zouden worden. Mama en papa reden al vroeg richting Sneek waar wij nog lekker bij pake en beppe zaten.
Ik liep lekker in mijn zwempakje door de tuin te huppelen en was heel erg blij om papa en mama weer te zien. Daarna ging ik ook gauw verder weer met spelen want dat is ook belangrijk. Terwijl papa lekker een bakje koffie aan het drinken was en mama thee ging de telefoon: de dokter.
Iedereen was nogal rumoerig en druk dus mama moest even een stukje verderop gaan staan om de dokter goed te kunnen horen. Het was duidelijk dat de dokter het hele dossier weer even doornam. Uitslagen van de diëtiste waren er nog niet maar daar hadden we ook nog niet op gerekend.
Plas was niks aan de hand. Ontlasting zag er op zich ook goed uit. Ik heb in ieder geval geen last van parasieten of iets. Qua enzymen leek het hetzelfde resultaat maar vanuit de diëtiste zouden de waardes het beste naar boven komen dus de resultaten over 3 dagen. Daar moest ik dus nog even op wachten.
De uitslag van de zweettest was prima. Daar leek zo niks aan de hand te zijn dus eigenlijk was de conclusie dat verder onderzoek nodig is. Vandaar dat de dokter gelijk een endoscopie ging boeken waarmee er dus hapjes uit mijn verteringsstelsel worden geknipt. Deze hapjes worden daarna bestudeerd onder de microscoop.
Dit gebeurd onder algehele narcose dus ik ga mijn broer achterna. Binnen 2 maanden 2 telgen van de familie Sikma onder narcose. Het is dus allemaal een beetje tweeledig. Aan de ene kant ziet het er positief uit dat er nog steeds niets is gevonden en aan de andere word er toch wel verwacht dat er iets niet klopt en ze iets gaan vinden.
Iedereen hierna gauw ingelicht. Dus terwijl papa naar speelstad Oranje aan het rijden was ging mama haar telefoon de hele tijd van “bliep bliep”. Iedereen was erg opgelucht met deze eerste resultaten.